ne zaman türk sanat müziği yorumcusuyum deyip güzelim parçaları ya arabeske ya da türküye kaçan formatta söyleyemeyen birilerine rastlasam, ah edip özlemle andığım insandır. bu kadar içten, bu kadar bayağılıktan uzak, gönül teline dokunarak ve billur gibi bir sesle yorumlanamaz bir daha o şarkılar.
bazıları türk sanat müziği sevmem der, bence arabeskle aynı kefeye koyarak. ben de diyorum ki zeki müren'den bir parça dinleyip de türk sanat müziğini hala sevememiş olan insan değildir. çünkü ne ah bu şarkıların gözü kör olsun ne şimdi uzaklardasında ağlayabilecek kadar gönül yarası vardır, ne de titreyen kollarıma usulca sokul yeter diyebileceği biri.
biz yaralı insanlara kalansa biraz gözyaşıyla bir kaç zeki müren parçası...
(bkz: silemezler gönlümden ne aşkını ne seni)
sormanın sonunda derin bir nefes vermiş, sanki kendi hikayesini anlatmış gibi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder