bi gün başını alıp gidebilmiş olmak iyidir. bunun da faydası "gidebilmek"tir. bir kere yapmış olunca insan, hep gidebilir. canı sıkılınca döner, sonra tekrar gider. yalnız kötü bir huyu var bu gitmelerin, bir kere tadını alınca zehirliyor insanın kanını. sonra ne anılar tutabiliyor seni, ne de insanlar.
çok geç kalmadan gitmek lazım, rehavetin tozu birikir yoksa insanın omuzlarında, silkelesen de gitmez.
neresi sıla bize, neresi gurbet
yollar bize memleket
-------
gidebiliyor da insan, düşünüyor arada sırada, o en başa dönmek mümkün mü? herşeyi bir kenara bırakıp, huzur ve biraz da yasemin kokan akşamlara dönmek?
düşünüyorum da, olan huzurum da kaçabilir böyle durumlarda.
rakılı akşamlar, gün batımları
çocuk gibi ağlar yaz sarhoşları
olmamış yaşamlar, eksik yarınlar
hatırlatır herşey eski aşkları
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder